Querida Adje, Estimada Jetty, Miuca, Sossy, Frans, Tot, parejas y nietos Queridos amigos de la Adriana Este fin de semana, justa hace un año, estabamos silenciosos, tristes pero tambièn felices que podrías marchar y dejar ir. El año ha ido de prisa pero todavía estas en nuestros pensamientos... Queremos hacer te saber que aún te hechamos de menos Estabamos todos juntos al final de julio y en el día de tu cumpleaños. Sentimos tu amor y nos acogimos en una misa con música preciosa y cantos tal como a tu te gustaba. Una misa muy especial en dos idiomas, Español y Holandés, memorias y palabras lleno de cariño de todo el mundo,....... lagrimas no faltaban. A pesar de que era temporada de vacaciones, estaba tan llena la iglesia que había gente que estaban de pie. Todo esto para tí. Hasta altas horas de la noche parecía que estabas con nosotros, toda la família contaba sus experiencias vividas contigo, memorias, comida y sobretodo bebida. El ambiente no tenía nada que ver con el de un funeral, parecía mas bien los tiempos en Sa Tuna.. como antes. O al lado del fuego a la masía de Fons y Els. O las vacaciones de pintar con vino, queso francés y pan sobre una manta en la naturaleza a la opuesta de sol. Así, cada uno tiene sus recuerdos contigo,... como debe ser, muy personal. Has dejado huelle... hace tiempo leí una cosa que en este momento me hace pensar en ello y me gustaría citarlo para terminar: Lo importante no es el camino que escoges.... pero la huelle que dejas !!!! Gracias que haber estado por nosotros, con huelles llenos de recuerdos, Edward Lieve Adje, Lieve Jetty, Miuca, Sossy, Frans, Tot en partners en klein kinderen Lieve dierbare van Adriana dit weekend, een jaar geleden, waren we even stil, verdrietig en ook blij dat je kon en mocht loslaten. Een jaar is omgevlogen, maar je bent steeds in onze gedachten... We willen je laten weten dat we je missen Eind juli en op je verjaardag 13 oktober waren we allemaal bij elkaar. We voelde je liefde en omringde die met elkaar in een mis met prachtige muziek en (life) zang zoals jij die graag hoorde. Een bijzondere mis in twee talen, Spaans en Nederlands zelfs de herinneringen en mooie woorden van iedereen,....... tranen vloeide. Ondanks de vakantietijd moesten mensen staan, zo vol was de kerk en iedereen van jou. Daarna tot diep in de avond was je weer even terug, zaten we met de hele familie buiten herinneringen op te halen, verhalen te vertellen, te eten en vooral te drinken. De stemming had niets meer van een begrafenis, maar meer van vakantie tijd zoals in Sa Tuna.... net als vroeger. Of rond het kampvuur bij Fons&Els op de boerderij. Of samen op schildervakantie met wijn, franse stink-kaas en stokbrood op een kleedje midden in de natuur tijdens ondergaande zon. Zo heeft iedereen zijn eigen associaties met jou... en dat is wat belangrijk is, voor iedereen persoonlijk. Maar wat een indruk liet je achter.... Ooit las ik en daar moet ik nu ineens weer aan denken tot besluit.: Belangrijk is niet alleen de weg die je gaat, ...maar ook het spoor dat je achter laat ! Bedankt dat je er was voor ons, met een spoor vol herinneringen. Edward inmiddels hebben veel naaste familie-leden aangegeven een spoor naar Spanje te volgen op je verjaardag.